اخلاق در روابط عمومی یعنی چه؟
اخلاق در روابط عمومی یعنی چه؟
احمد یحیایی ایله ای
سال میلادی 2007 از سوي انجمن بين‌المللي روابط عمومي به عنوان سال “اخلاق در روابط عمومي” نامگذاري شده بود. به این معنا که روابط عمومي‌ها به معيارها، استانداردها و ارزش‌هاي اخلاقي بیشتر توجه و تاکید کنند. حال سئوال این است که: روابط عمومی های سازمانهای ایرانی تا چه اندازه به این موضوع مهم و محوری در روابط عمومی توجه کرده اند و فعالیتهای خود را در راستای این موضوع سازماندهی و عملی می کنند؟
شاید بهتر است این سئوال پرسش شود که: “اخلاق در روابط عمومی یعنی چه؟”. به جرات باید ادعا کرد که متاسفانه بخشی اساسی از روابط عمومی ها حتی در طول سال گذشته فرصت نیافته اند و یا سئوال نکرده اند که معنای و مفهوم اخلاق در روابط عمومی چیست؟
با چنین پیش فرضی است که به این سئوال توجه شده است. “اخلاق در روابط عمومی یعنی چه؟”.
برای این منظور باید پرسش کرد که روابط عمومی: چه مسئولیتی در برابر جامعه خود دارد؟ چه مسئولیتی در برابر مردم خود دارد؟ چه مسئولیتی در برابر سازمان خود دارد؟ چه مسئولیتی در برابر مخاطبان خود دارد؟ و چه مسئولیتی در برابر مشتریان خود دارد؟ تا اخلاق در این حوزه معنا شود.
در واقع اگر روابط عمومی را علم مدیریت ارتباطات سازمانی بدانیم متوجه خواهیم شد که بحث ارتباطات بدون اخلاق و اعتماد بی معنا و بی مفهوم است لذا روابط عمومی بدون اخلاق بی معنا و مفهوم است و بکارگیری معيارها و استانداردهای اخلاقي است که کارکرد ارتباطی آن را معنا می بخشد.
اخلاق در روابط عمومی یعنی اینکه:
بعنوان عنصر اصلی ارتباط (ارتباط گر) جایگاه و مسئولیت خود را بدانیم و- بر اساس آن رفتار کنیم.
پیام مناسب برای مخاطبان ارسال کنیم .
به شرایط- مخاطبان توجه کنیم .
تبلیغات را وسیله ای برای توجیه فعالیتها و اقدامات- نسازیم.
آگاهی بخشی به مخاطبان را بر تبلیغات یکسویه مقدم بدانیم.
وسایلی- را برای ارتباطات انتخاب کنیم که سهولت ارتباطات را تویعه دهد.
از ارسال و- انعکاس اطلاعات ناقض ، اشتباه ، گمراه کننده و احیانا کذب خودداری کنیم.
برای- حفظ منافع همگان به همه احترام بگذاریم.
منافع بلند مدت را فدای منابع کوتاه- مدت نکند.
اسرار سازمان و مخاطبان را اسرار خودمان بدانیم.
بجای دفاع از کالاها از انسانها دفاع کنیم.
