آیا روابط عمومي علم است؟
آیا روابط عمومي علم است؟
احمد یحیایی ایله ای
یکی از سئوالاتی که همواره در بین کارگزاران و کارشناسان روابط عمومی مطرح بوده و تاکنون حل نشده است این است که : “روابط عمومی علم است یا هنر یا تجربه”؟
یعنی روابط عمومی بر اثر تجربه به دست می آید؟ یا جزو ویژگیهای ذاتی فرد است و لذا هنر است؟ یا علمی است که در خانواده، سازمانها و نهادهای علمی آموخته می شود؟
بطور کلی در این باره سه پارادایم (مکتب) در زمینه روزنامه نگاری و روابط عمومی وجود دارد:
1- فرانسویان معتقدند که روابط عمومی هنر است.
2- انگلیسی ها معتقدند که روابط عمومی تجربه است.
3- آمریکایی ها معتقدند که روابط عمومی علم است.
واقعیت غیر قابل انکار دنیای مدرن توسعه علم و انجام فعالیتها با محوریت علم است و روابط عمومی نیز از این قاعده مستثنی نیست و تمام تلاش استادان و کارشناسان این رشته در کشور بایستی تبیین مولفه های علمی روابط عمومی باشد تا در حوزه بین المللی حرفی برای گفتن داشته باشیم و بتوانیم الگوهای بومی را طراحی کنیم.
بحث حل این سئوال و یا ارایه یک پاسخ قاطع به این سئوال مهم نیست اما بایستی تلاش شود که مولفه های علمی روابط عمومی تبیین شود.
به بیانی دیگر می خواهیم بررسی کنیم که اگر روابط عمومی علم است “مولفه های روابط عمومی علمی چیست”؟
وابستگی تام روابط عمومی به علوم ارتباطات این معنا و مفهوم را تداعی می کند که کارگزاران روابط عمومی لازم است تسلط کافی به علوم ارتباطات (ارتباطات رسانه ای و ارتباطات انسانی) برای فعالیت در حوزه روابط عمومی داشته باشند.
علاوه بر علوم ارتباطات، روابط عمومي علمي است که از علومي دیگری همانند: روانشناسي، جامعه شناسي ، مديريت و … نیز كمك مي گيرد.
روابط عمومی همه این علوم را در راستای تبیین استانداردهای علمی به کار می گیرد تا با اتكا به آمار و رياضيات و روش تحقیق به اندازه گيري و سنجش اثربخشی فعالیتها به کمک قوانينی جهان شمول دست یابد.
بدون شک این بحث اساسی بایستی بطور جدی تری مورد توجه و تاکید استادان، دانشجویان و کارگزاران قرار گیرد تا بتوانیم به کمک همدیگر گامی کارآمد در راستای ارتقای روابط عمومی بر داریم.
یک روابط عمومی علمی بایستی با یاری علوم اجتماعی و انسانی در جهت:
– نیازسنجی مستمر و تهیه و تولید اطلاعات
– برنامه ریزی کوتاه مدت، میان مدت و درازمدت
– اجرای بهنگام و دقیق اقدامات ارتباطی
– و ارزیابی کمی و کیفی فعالیتها همواره در حال رشد باشد.
یک روابط عمومی علمی بایستی توانایی تحلیل محیط و شرایط محیطی را داشته باشد.
یک روابط عمومی علمی بایستی اطلاع رسانی را جایگزین تبلیغات کند.
یک روابط عمومی علمی بایستی در پاسخگویی به جامعه مدرن توانا باشد و با بکارگیری ابزار و روشهای مدرن توانایی تحلیل و پاسخگویی سئوالات جامعه را داشته باشد زیرا روابط عمومی علمی، محصول جامعه مدرن است اما به این معنا نیست که دیجیتال است بلکه بر عکس کارکرد اصلی و ذاتی روابط عمومی توسعه ارتباطات انسانی است.
شکی نیست که با طرح این مسئله، سئوالات بسیاری مطرح می شود و پاسخهای متفاوتی طرح می شود. با این امید که اندیشمندان حوزه روابط عمومی در جهت تبیین استانداردهای علمی و ملی روابط عمومی تلاش کنند.
